RPG ~ Glorious High

Claire keek even lachend naar Veronica en trok een wenkbrauw op. "Het klinkt inderdaad een beetje fout."Maar daar had Claire niets op tegen hoor. Ze was het wel gewend constant foute opmerkingen te horen. Haar broers deden dat ook altijd, en helaas was zij het enige meisje thuis en had ze het nooit zo begrepen, maar van Veronica kon ze meer hebben dan van haar broers, omdat Veronica grappis was, en haar broers gewoon irritant.

'Pfft. Oke komt het. Creatief bezig zijn, zoals tekenen schilderen ect. Maar dat doe ik niet meer sinds dat ik 14 was. Toen werd het gewoon saai. Daarna ben ik meer gaan Gamen en ik vind het af en toe ook wel heel leuk om te urgh, Hacken.' Begon en en keek Schuldig naar Hope. 'Verder lees ik veel en vaak. Maak ik mijn eigen computer programma's en dat was het wel. Mijn favoriete smaak ijs is. Pampampam. Ik weet niet. Ik vind Appel lekker, en Citroen en Aardbei en ik ben gewoon een vreedzak.' Zei ze en haalde haar schouders op. 'Ik ben heel goed in het maken van foute opmerkingen.'

Ik knijp even mijn ogen tot kneepjes als hij dit allemaal zegt. Hij heeft eigenlijk helemaal gelijk. Als ik zijn rode gezicht zie begin ik zachtjes te giechelen. 'Je bent eh, een beetje rood.' zeg ik. Ik trek hem mee naar de rest, zodat we er zo snel mogelik zijn en hij geen antwoord hoeft te geven. Ik kijk iedereen even aan en zeg 'Hey guys, zin in dalijk?' vraag ik grinnikend. 'Ik heb alleen een fles wijn bij en geen snoep ofzo.' zeg ik terwijl ik mijn schouders omhoog haal.

Claire draaide zich om naar Riley en Josh toen deze aan kwamen lopen en ze glimlachte. "Wijn? Lekker, maar ik heb wel Engelse drop bij me als jullie dat lekker vinden, althans ik heb 1 zak dus als jullie zoveel eten dan weet ik niet of ik genoeg heb."Ik lachte even naar Veronica en zei toen:"Maar ik hou ook van ijs hoor, dus ik zou je daarom nou niet echt een vreedzak noemen."Ze glimlachte en draaide zich toen weer terug naar Josh en Riley, ze kon zien dat Josh lichtelijk rood was, maar daar zei ze maar niets over. Dat was waarschijnlijk iets waar ze zich niet mee moest bemoeien.

'Ik heb net een geweldig idee... Ik trakteer jullie allemaal op een ijsje, nadat we het feest gehad hebben dan. Het maakt me niet uit hoeveel je eet, als het maar gezellig is.' Natuurlijk hoopte ze dat ze het leuk zouden vinden, dat ze mee zouden gaan. Hope trakteerde altijd maar haar vrienden, meer niet. Als ze jarig was, gaf ze nooit een feest. Haar ouders stortte het geld dat ze uit wilde geven op haar rekening en er stonden nu al duizenden euro's op. Het was niet om erover op te scheppen, maar het was wel handig dat ze het had.

'Oooh maar jij weet neit wat ik allemaal naar binnen kan proppen.' Zei Veronica en wenkbrauwwiebelde. 'Ik heb nog wel Snoep dus dat komt wel goed.' Zei ze en glimlachte naar Riley. 'Wow, ik heb het gevoel alsof ik hier al een week zit joh.'

'Oeh lekker.' zeg ik lachend als antwoord op iedereen. Ik ga op de grond zitten in de kleermakerszit.

moet weg..

Claire keek naar Veronica en zei:"Al eet je heel die zak leeg dan maakt dat me nog niet uit." Ze glimlachte en was het wel met haar eens. Het voelde echt alsof ze elkaar al lang kenden en het was ook zo dat de dag lang duurde en daarom voelde het waarschijnlijk al als een week. Ze was overigens wel benieuwd naar de lessen, want deze had ze nog niet meegemaakt. Ze was daar veel te laat voor gekomen. Ze sloeg haar benen over elkaar in de kleermakerszit en zuchtte.

Ik moet gaan, maar ben er vanmiddag rond een uurtje of 4 weer ofzo XD

'Jup, en het klonk een beetje angstaanjagend' Lachend keek Leonardo naar Veronica en floot toen een deuntje van maybe-yiruma die hij vanmiddag nog had gespeeld. Hij likte aan zijn bovenlip, zijn lippen waren droog. Hij had dorst als een een een.. iemand die veel dorst heeft.

sorry, mini stukje en late reactie ik ben aan het stofzuigen

'Het maakt mij niet uit hoeveel je eet, als je maar meegaat.', zei Hope met een grijns op haar gezicht. Hope pakte haar mobiel en gaf hem aan Leonardo. 'Als iedereen zijn nummer er even inzet, dan is dat voor mij makkelijker.

Ik luister net Maybe - Yiruma.... Ik moet nu wel gaan. Mijn moeder gaat mijn nagels bijwerken en daarna gaan we met de boot weg. Ik ben er pas zondag weer...

HAHAHA mijn ma kwam mijn intertoys shirtje brengen die was gewassen enzo. Begin ik als een idioot te gillen: 'Haal dat shirtje weeegh!'

Veronica pakte Hope's mobiel aan en zette haar nummer er in. 'Wat moet je toch zonder je roommates nummer.' Zei ze met een grijns en keek naar iedereen die in de kring zat met een glimlach. Ze vond het heerlijk hier. 'Misschien hoeven we niet eens meer naar de jongens toe.' Zei ze met een grijns. 'We zijn toch allemaal hier.' Ze trok de muts van haar vest over haar hoofd heen.

'Laten we toch maar naar binnen gaan, het is hier koud en ze gaan rondlopen op het veld' Leonardo stond op en deed zijn handen in zijn broekzakken/ Hij pakte de telefoon van Hope uit Veronica haar handen en zette zijn nummer erin. 'Here you go' Hij gaf de telefoon terug en glimlachte.

Back!

Ik knijp weer mijn ogen in spleetjes. 'Dus om 12 uur bij het washok, ik heb er zin in!' zeg ik lachend. Iedereen is vrij afwezig, ik eigenlijk ook. Ik kan mijn gedachtes niet van vanavond af houden. Wat als we betrapt worden? Krijgen we dan een groot probleem? Allemaal vragen die door mijn hoofd spoken, wat als, daar kan je nooit antwoord op geven.

Waarom lijkt het altijd een groter stukje dan dat t is? :S

Er zijn hier super veel inactieve mensen als je kijkt naar top berichten plaatsers.

Riley Lee Mindervolt schreef:Er zijn hier super veel inactieve mensen als je kijkt naar top berichten plaatsers.

Daar heb je gelijk in. Maar dat feest, kunnen jullie daarmee wachten tot ik er ook weer ben?

Hope schreef:

Riley Lee Mindervolt schreef:Er zijn hier super veel inactieve mensen als je kijkt naar top berichten plaatsers.

Daar heb je gelijk in. Maar dat feest, kunnen jullie daarmee wachten tot ik er ook weer ben?

dan moeten we 2dagen doen alsof we wachten tot het tijd is voor dat feest..

Hope schreef:

Riley Lee Mindervolt schreef:Er zijn hier super veel inactieve mensen als je kijkt naar top berichten plaatsers.

Daar heb je gelijk in. Maar dat feest, kunnen jullie daarmee wachten tot ik er ook weer ben?

Heeeei, bij Josh en Leonardo is het hartstikke gezellig, dit is echt niet het eerste en laatste feest hoor, wacht maar af.

Josh McDouglas schreef:

Hope schreef:

Riley Lee Mindervolt schreef:Er zijn hier super veel inactieve mensen als je kijkt naar top berichten plaatsers.

Daar heb je gelijk in. Maar dat feest, kunnen jullie daarmee wachten tot ik er ook weer ben?

Heeeei, bij Josh en Leonardo is het hartstikke gezellig, dit is echt niet het eerste en laatste feest hoor, wacht maar af.

Imderdaaad en het is niet echt een feest toch? Bovendien is het bij Riley ook supaar

Ik hield mijn handen een beetje voor mijn gezicht om het rood te verbergen, maar natuurlijk maakte dat het alleen maar erger. Veel te opvallend. Leonardo trok me omlaag en beukte me tegen mijn schouder. Veronica keek een beetje té betekenisvol en Claire keek me een beetje afwachtend aan. Uiteindelijk gooide ik mijn armen in de lucht. 'Ja! Wat is er nou? Wat doe ik fout? Dat ik eruit zie als een tomaat met koorts betekend niet dat ik meteen iets opwindends ga doen? Mocht je willen zeg.' Iedereen lachte. Ik lepelde mijn nummer op voor Hope en alsof ik een magisch woord had gezegd ging meteen daarna mijn telefoon af. Mijn vader. Ik nam maar op, voor hij zou denken dat ík dood was of zo.

Ik begin hard te lachen als hij dat allemaail zegt. Ik begraaf mijn gezicht in mijn knieën en lach/hik nog een beetje na. Daarna pak ik ook Hope 's mobiel en zet mijn nummer erin. Daarna pak ik mijn mobiel, wat een afgepeigerde iphone 2 is, een vrij oude dus, en laat het rond gaan voor iedereen zijn nummer. 'Altijd handig.' zeg ik grinnikend, maar ook blij, dat ik mensen heb gevonden waarmee ik ook gewoon normaal om kan gaan.

Toen ik ophing was ik niet opgelucht of iets in die richting, eerder nog bezorgder. Maar die ouwe dronkaard kon mijn dag niet verpesten, niet mijn toekomst. Mijn GOUDEN toekomst. De sukkel had geen benzine meer en stond ergens in the middle of nowhere langs de weg en joost mag weten hoe hij daar wegkomt, en wánneer. Of hij eten had gehad? Ja, een paar croissantjes. Dat viel me nog mee. Water? Nee, wel een paar kratjes bier. Zucht. Ik had gevraagd of er huizen waren, of boerderijen. 'Nee, ik ben eigenlijk ook een beetje verdwaald,' had hij toegegeven. En hij belde of ik heb kon helpen. Ajuus parapluus. Nee dus. Toen ik terugliep keek Riley me een beetje bezorgd aan, en de rest weer afwachtingsvol. 'Nothing,'mompelde ik. 'Hoe laat is het?'

Ik kijk Josh iets bezorgd aan als hij terug komt. Ik bijt even op mijn lip als ik hem weer aan kijk. Hij heeft het echt te doen met zijn vader. 'Was het weer je vader?' fluister ik zacht zodat niemand het hoort. Ik weet dat hij misschien wel nee zegt, maar aan zijn gezicht te zien is t zoiezo zijn vader. 'Het is al half 12, als wij, de meiden, even onze lekkere dingetjes halen en dan jullie kant op komen, komt het wel goed.' zeg ik gerustellend.

Het is zo lief dat ze het vraagt dat ik bijna smelt. Bij iemand anders zou ik het ontwijken, maar Riley weet al zoveel. 'Ja, hij staat langs de weg zonder benzine en dacht dat ik 'm kon helpen. Hij heeft croisantjes en bier, dus hij redt het wel. Ik weet niet wat hij gaat doen, maar ik ga hem niet helpen. Hij weet zelf nieteens waar hij is!' Ik vloekte zacht en peuterde aan zo'n fliebertje naast mijn nagel.

Ik bijt even op mijn lip en kijk hem geschrokken aan. 'Like, hij zit gewoon ergens?' vraag ik ongerust. Die man moet echt naar een kliniek, en misschien ga ik er wel persoonlijk voor zorgen.