RPG ~ Glorious High

Ik haal mijn schouders omhoog en draai me naar hem toe. 'Ik weet het niet? Met jou is het altijd zo gezellig, we hebben een klik.' constateer ik. 'Nou dat is fijn, ik kom ook wel een keer kijken naar je spreekbeurt dan, ik haat geschiedenis, ik weet niet hoe het komt.' zeg ik lachend. 'Maar ik haat school, dus dat is eigenlijk wel begrijpelijk, dat is slecht van me hè? Ik haat school gewoon omdat je er veel moeite voor moet doen, en ookal doe ik er veel moeite voor, het lukt me allemaal niet.' zeg ik.

Oeh ik heb een boterham met bitterballen<3

Leonardo keek Veronica even peinzend na, verwisselde zijn shirt en liep toen naar Josh en Riley. 'Yoo people' Hij plofte neer en plukte aan het gras. Hij moest gapen en rekte zich uit. 'Djeez, ik ben kapot' Hij duwde zijn muts op zijn hoofd en keek naar Josh en Riley 'Euhw, stoor ik eigenlijk?'

Ik grijns naar Leonardo. 'Neehoor, je stoort niet. Iedereen is welkom, ik weet ook niet waarom iedereen een paar meter van ons vandaan gaat zitten.' Ik gooi m'n armen in de lucht, echt zoiets wat ik heel vaak doe. 'Was het leuk? Je moet trouwens nog eten, en over vijf minuten begint de les..' Ik peuter aan mijn veter die om de vijf seconden uit mijn schoen valt. Daar irriteer ik me dus echt mateloos aan, zulke irritante dingen. Net zoals zo'n pluk haar die dan naar de verkeerde kant valt als ik buk. Grrr.

Veronica kwam naar een tijdje terug en ging eerst langs bij de kantine. Pakte wat drinken, en gooide wat eten op een bord en liep terug naar het veld. Ze ging bij de rest zitten en schoof wat eten en een glas drinken naar Leonardo toe. 'Eet.' Zei ze en begon aan een croissantje. 'Ik wist niet wat je lekker vind dus ik heb maar een heleboel op een bord geschoven.'

'Tuurlijk, en inderdaad, ze denken dat we privé willen praten maar hoe meer zielen hoe meer vreugd.' zeg ik lachend. Ik kijk even op de klok en ik kreun een beetje zeurderig. 'We hadden er net over dat ik school háát, en nu beginnen over 5 minuten de lessen weer helaas.' zeg ik zuchtend. Weer kijk ik op de klok 'Je kan wel opschieten met eten als je dat nog wilt.' zeg ik. Ik haal een hand door mijn haar, ik heb het gevoel alsof het iets meer krult als normaal. 'Hé Veronica, je bent echt slim.' zeg ik lachend, omdat ze dat eten mee heeft genomen.

Ik keek naar het bord van Veronica en kreeg meteen weer honger. Dat was echt niet normaal, ik had net nog genoeg gegeten voor een paar dagen. Waar slaat dat op? Ik wreef over de blauwe plek. Hij begon te kloppen, echt niet zo'n lekker gevoel. Ik kneep te hard. Of te vaak. Nee te hard. 'Gaan we trouwens nog 'ns op de kamers afspreken, of moeten we eerst een paar dagen wachten voor die loser niks meer achter ons zoekt?' vroeg ik terwijl ik een klavertje pelde.

'Kom anders een keer bij mij, mijn kamer heeft hij nog niet betrapt.' zeg ik als antwoord, ik kijk even de kring rond. Ik ben blij dat ik gewoon vrienden heb gevonden, die me mogen zoals ik ben en niet zoals de plastics. 'Weet je Josh heeft echt een goede bijnaam voor bloemkooltrutjes: de plastics.' vertel ik aan ze.

'Kijk, daar is mijn eten' Leonardo keek verrast naar Veronica 'Bedankt Veronica, aardig' Hij gniffelde en pakte een toast ding brood van zijn bord. 'Mwah, ik lus alles eigenlijk wel.' Zei hij en hij keek naar Josh 'Misschien stink je' Hij moest lachen en hapte vrolijk in zijn toast ding brood.

Ik ga douche

'Hartelijk bedankt roommate,' lachte ik. De bel schalde over het binnenplein en over het grasveld. Overal stonden mensen op met hun tas vol boeken en met een chagrijnig hoofd. De lessen gingen weer beginnen. Saai. Ik had wel zin in geschiedenis, maar ik had meer zin om lekker te blijven zitten met mijn nieuwe geweldige vrienden. Dat was wel zo gezellig, maar nee, Glorious High dacht daar anders over. M'n mobieltje ging weer eens af. M'n vader. 'Pap, de les begint, laters.' en ik hing op. Die gozer moest niet denken dat hij me overal en altijd kon bellen, dus zette ik hem maar uit.

'Josh je moet is echt deo gaan gebruiken, anders maak je nooit vrienden.' zeg ik lachend terwijl ik speels in zijn zij por. Ik zie hoe Josh verlangend naar het eten krijgt, jezus wat is hij een vreetzak zeg. 'Dus wat hebben jullie dalijk?' vraag ik aan ze. Volgensmij heeft niemand fotografie, dat is wel balen eigenlijk... En de bel gaat, helaas pindakaas.

Veronica pakte een nieuw broodje en keek rond. 'Plastics. Wist je dat heel veel meiden in Amerika op hun 16de verjaardag een borstvergroting krijgen? Dit kan ook variëren van andere verkleiningen en vergrotingen. Het is niet alleen de auto.' Zei ze en haalde haar schouders op. 'Ik ben benieuwd of blond hun echte haar kleur is.' Zei ze en nam een slok van haar drinken.

'Natuurlijk is dat niet hun echte kleur. Misschien bij eentje, maar bij de rest niet. Ze hebben ook van die donkere uitgroei boven op hun hoofd, het ziet er niet uit! Krijgen ze die borstvergroting trouwens voor hun verjaardag?' Ik sta op en zeul mijn tas omhoog. Er zit echt te veel in. 'Hey ik moet gaan, wie heeft er nog meer geschiedenis? Niemand zeker,'zeg ik met een pruillipje. 'Ciau, tot uhm, straks!'

'Die mensen zijn gek, en ik denk niet dat het haar echt is. En ze stijlen natuurlijk ook elke dag, want een beetje slag is natuurlijk NOT DONE. Veel plezier met jullie lessen, ik moet naar fotografie toe ciao.' zeg ik. Ik loop naar fotografie, als ik binnen kom zie ik al fotocamera's (spiegelreflexen) staan. Er hangen allemaal foto's aan de muur van de campus. Onze opdracht is foto's maken, daarna ze mooi bewerken op onze apple, die moesten we aanschaffen, en ze morgen inleveren. Ik denk dat ik het hier al tof ga vinden, dit deel haat ik niet van school.

'KNEUS IK HEB GESCHIEDENIS' Leonardo schrokte snel alles naar binnen en dronk snel alles op. 'We hebben alle lessen samen behalve aardrijkskunde geloof ik' Leonardo klopte nog dankbaar op het hoofd van Veronica. 'Dankje, anders was ik uitgehongerd' Snel pakte hij zijn rugzak en zijn bal een rende Josh achterna. 'Poeh, awesome' Mompelde hij en hij streek over zijn muts.

'Aah da's waar ook. Wat heb jij dan als ik AK?' We lopen naar het schoolgebouw. 'Ik hoop dat de GS-docent wat minder eng is dan die van muziek. Heb jij trouwens problemen gekregen doordat je ging piano spelen daar?' vraag ik. Hij schudt zijn hoofd. 'Ik hoop dat we nog een keer muziek gaan maken de volgende keer,'zeg ik. 'De vorige les was echt oersaai. En ik heb lang niet gitaar gespeeld..'

'Ik heb aardrijkskunde, dan heb jij kunst' Zei leonardo simpel en hij keek bedenkelijk 'Ja, hoop het ook en dat van die piano is hij niet achtergekomen.. Ik hoorde vaker iemand spelen dus het zou vast mogen het lokaal zat ook niet op slot' Hij gooide de bal zachtjes op en ving hem weer terwijl hij liep

haha ja dat was me ookal opgevallen ;P

Omdat we gelijk mochten beginnen ga ik door de school lopen. Ik zie plekjes waar ik nog nooit ben geweest, dus het is eigenlijk ook goed dat ik het leer kennen. Ik fotografeer op verschillende manieren, maar toch doe ik alles met details, ik hou niet van overzicht foto's. Ik loop naar binnen bij de keuken, waar ik foto's van de muffins maak en de koks die aan het koken zijn. Ik maak foto's van de leraren die voorbij komen, van sommige leerlingen die er leuk apart uit zien. Uiteindelijk, als ik klaar ben, loop ik naar mijn kamer om mijn laptop te pakken en een kabeltje. Ik ga op het gras zitten en importeer alle foto's. Sommige zijn beter als de andere, maar die van de keuken vind ik vooral mooi.

Echt heel apart eigenlijk! Wow ik heb heel dit stuk geschreven op een zo'n lied helemaal op die melodie hahahaha.

'Doe ik geen ak? Tjeez, ik dacht het.' Het geschiedenis lokaal is een bedompt klein lokaal met een zenuwachtig uitziende vrouw voor de klas. Mevrouw Jempsen. Géén naam.

En toen had nona ff geen inspiratie meer.

Na de les hebben we weer even pauze. Dat is gek op Glorious; na elke les heb je gewoon even pauze, dat is echt heel relax. En na elke 2 lessen heb je een was langere pauze, dat is nog chiller. Leonardo staat met iemand te praten dus loop ik naar het grasveld. Er is ondertussen al een beetje een plek ontstaan waar we steeds zitten/liggen/staan. Nu is er even niemand, dus ik ga liggen en doe mijn ogen dicht. Het is echt lekker weer. Niet te warm, en zeker niet koud. Even niet zo benauwd als de afgelopen dagen. De zon schijnt fel, ik ben benieuwd of Riley nu ook met haar handen voor d'r ogen loopt, ookal zei ze dat het niet te maken had met de zon. Ik bekijk mijn blauwe plek aandachtig en kom tot de conclusie dat het er best heftig uitziet.

Als ik een aantal foto's heb bewerkt op mijn apple, waar ik trouwens heel veel voor heb gespaart, ga ik liggen op het grasvelt, op mijn buik en mijn gezicht naar het scherm. In mijn ooghoeken zie ik al een aantal mensen zitten, het is al 3 uur en ik heb hierna alleen maar Engels, dat heb ik net gecheckt op mijn rooster. Ik ga even naar mijn facebook, ik zie Josh al zitten maar ik blijf even alleen zitten, even wat ruimte voor mezelf voor facebook. Ik zie dat mijn zusje iets gestuurd heeft: 'Hee Rileyy, alles goed daar? Een beetje jongens gespot?' typt ze. Nou ze moest eens weten, ik bel haar vanavond wel anders. Ik stuur toch maar iets terug 'Ja hier is alles top? Nou ze zijn hier niet verkeerd hoor! Vanavond skypen met jou en Tori en ik?'

Ik zie Riley verderop zitten en ik ben haar innig dankbaar dat ze niet gelijk bij me komt zitten. Dan zou het weer zo zijn van "yaay Josh vindt Riley leuk en Riley vindt Josh leuk yaay" en dat is niet helemaal de bedoeling. Okeee, dat eerste.. KNIJP. Maar dat tweede is natuurlijk onzin. Dat eerste waarschijnlijk ook. Hoop ik. Hoop ik uit alle macht want ik snap er zelf al niks van. Ik was toch altijd alleen maar vrienden met meisjes, why the fack word ik nu rood bij Riley en ontploft mijn buik van de zenuwen als ik haar zie? WAAROM WAAROM WAAROM?

Ik zwaai even naar Josh en kijk weer op mijn facebook. Dan maar weer Josh Mcdouglas toevoegen, misschien krijgt hij dan wel gelijk een berichtje op zijn mobiel. Weer zie ik hem knijpen, ik ben echt benieuwd waar hij dan aan denkt? Misschien verkeerde gedachtes als hij een mooi meisje langs zie komen. Ik stuur even een berichtje via facebook naar Josh sturen. 'Joshie ik zie jou.' stuur ik naar hem. En ja hoor, ik zie hem al kijken op zijn mobiel.

Waaaaaaa, ik schrik halfwakker uit mijn middagdutje als mijn mobiel als een gek begint te trillen. Jezus, zal toch m'n pa niet... RILEY! Ik wil wel een rondje dansen, zo blij ben ik opeens. Ik weet niet waarom.. misschien ben ik opgelucht dat het mijn vader niet is. En natuurlijk ben ik blij, want het is verdomme Riley en Riles is gewoon.. knijp. Serieus, ik word gek van dat geknijp. 'Awesome smiley Riles ' stuur ik terug. Best handig, kunnen we toch gezellig praten en niemand denkt iets raars over ons. Als ze tenminste niet in mijn internet geschiedenis kijken.. maar lekker boeiend.